Lend-Lease Yasası (Lend-Lease Act), II. Dünya Savaşı sırasında Amerika Birleşik Devletleri’nin (ABD) müttefik ülkelere askeri ve ekonomik yardım sağlamak amacıyla çıkardığı bir yasadır. Bu yasa, 11 Mart 1941 tarihinde ABD Kongresi tarafından kabul edilmiştir.
Lend-Lease Yasası, ABD’nin savaşta yer almadan önce, müttefiklerine askeri ekipman, silahlar, mühimmat ve diğer malzemeleri kiralama veya ödünç verme yetkisini verdi. Bu sayede ABD, müttefiklerinin savaşa devam edebilmesi ve savaş çabalarını destekleyebilmesi için malzeme ve kaynak sağlamıştır.
Lend-Lease Yasası, ABD Başkanı’na, müttefiklere yardım etmek için gerekli olan malzemeleri belirlemesini ve bunları kiralama veya ödünç verme koşullarını belirlemesini sağlamıştır. Yasaya göre, müttefik ülkeler, aldıkları malzemeleri geri vermek veya karşılığında benzer malzemeleri tedarik etmekle yükümlü değildi. Bunun yerine, müttefik ülkeler, savaş sonrasında mali yardım sağlama veya ABD ile ticaret anlaşmaları yapma yükümlülüğü altındaydı.
Lend-Lease Yasası, ABD’nin savaşa resmen katıldığı 1941 yılında önemli bir adımdı. Bu yasa, ABD’nin savaşa aktif olarak müdahil olmasından önce bile müttefik ülkelere destek sağlamasına olanak tanıyan bir mekanizma olarak işlev gördü. Savaş sona erdiğinde, Lend-Lease programı sona erdi ve kalan eşyalar iade edildi veya satıldı.
Lend-Lease Yasası, II. Dünya Savaşı sırasında müttefik ülkelere yardım etmek için kullanılan bir mekanizma olarak tarihte önemli bir yere sahiptir ve savaşın sonuçları üzerinde etkili olmuştur.